شاهنشهی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /شاهَنشَهی/

صفت نسبی[ویرایش]

شاهنشهی

  1. منسوب به شاهنشاه؛ شاهنشاهی.
    که چون آز گردد ز دل‌ها تهی/ چه آن خاک و آن تاج شاهنشاهی «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه