شرم
(شَ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- پهلوی
- شرم: در پهلوی با همین ریخت کار برد داشته است ( ( خداوند رای و خداوند شرم ؛ سخن گفتنش خوب و آوایْ نرم. ) ) ( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 220. )
اسم[ویرایش]
- آزرم، خجلت.
- ناموس.
- آلت تناسلی.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- نامه ی باستان ، جلد اول
- لغتنامه دهخدا
- فرهنگ فارسی عمید
برگردانها[ویرایش]
|
کلمات مرتبط[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- shame