پرش به محتوا

شهرام

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  1. پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /شَهْرام/

اسم

[ویرایش]

شهرام

  1. شه یا شاه، لقب فرمانروایان ایرانی به معنی بزرگ و رام در آئین زردشت یکی از ایزدان یا باشندگان در خور نیایش است.

مترادف‌ها

[ویرایش]