شهلا
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- شهلاء
آوایش[ویرایش]
- /شَهلا/
اسم[ویرایش]
شهلا
- از اسامی زنانه ایرانی.
- گونهای از گل نرگس که در گل آن به جای زردی، سیاهی میباشد مانند چشم انسان. همان نرگس است و آن قسم که زرد است و آنرا عبهر گویند.
زبان دیگر[ویرایش]
- عربی
صفت[ویرایش]
- شهلاء، مؤنث اشهل، زنی که چشمش سیاه مایل به کبود و زیبا باشد.
- چشم سیاهی را گویند که مایل به سرخی باشد و فریبندگی داشته باشد. چشم سیاهفام. تأنیث اشهل. زن میش چشم.
- میشی. رنگی از رنگهای چشم.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین