ضیاع

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /ضَیاع/

اسم[ویرایش]

ضیاع

  1. آب و زمین‌های کشاورزی و املاک، دارایی‌ها، صیغه‌ها.
  2. جمع ضیعت، به معنی زمین و دارایی.

مصدر لازم[ویرایش]

  1. ضایع شدن، ضایعه،
  2. تباهی، نابودی، فوت، تباه شدن، تلف شدن.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن