طرقت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /طِرِق/عت/

قید[ویرایش]

طرقت

  1. به زبان فارسی طریقت، اما در گویش بهاری به معنی آدم اسهال گرفته است.
    طریقت مفاهیم عرفانی عمیق دارد اما ساختار هر دو واژه از دو کلمه طِرِق و عت تشکیل شده و عت به معنی فرد، شخص و در کل انسان بوده است.