غارت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • غارَت/

اسم[ویرایش]

غارت

  1. چپاول کردن، به تاراج بردن.
    غارت در زبان معیار باستان ممکن است به دو بخش غار - عت قابل تجزیه باشد، و معنی آن احتمالا داد‌ زدن، یا صدای بلند صحبت کردن بوده است.[۱] غارنَنَه.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس
  1. میشود اینگونه تعبیر نمود که هنگام حمله دشمن و تصرف شهر یا روستا اغلب از صدای جیغ و داد زنان الهام گرفته شده است