غریو

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /غَریو/

اسم

غریو

1. بانگ، فریاد، صدای غرش، صدای بم و گنگ بسیار بلند.

   ز ترکان برآمد سراسر غریو.....سواران برفتند برسان دیو (شاهنامه)

2. گریه و زاری.
3. نوایی در موسیقی

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین