غریو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /غَریو/

اسم[ویرایش]

غریو

  1. بانگ، فریاد، صدای غرش، صدای بم و گنگ بسیار بلند.
    ز ترکان برآمد سراسر غریو.....سواران برفتند برسان دیو (شاهنامه)
  2. گریه و زاری.
  3. نوایی در موسیقی

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین