فراآت
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پارسی باستان
آوایش
[ویرایش]- /فَرا/آت/
اسم‌خاص
[ویرایش]
فراآت (اسم‌خاص)
- از نام‌ها و عناوین باستانی ایران که امروزه بصورت فرهاد محفوظ مانده است.
کهن‌واژه
[ویرایش]
فراآت ممکن در زبان معیار باستان بصورت فرا - آت قابل تجزیه باشد؛ که احتمالا کنایه از اسب تیزرو یا صاحب اسب تیزرو بوده است.
مترادف‌ها
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ شمس