فرنگیس
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- شاهنامه
آوایش[ویرایش]
- /فَرنگیس/
اسم[ویرایش]
فرنگیس
- دختر افراسیاب که نخست به عقد نکاح سیاوش و بعد از قتل سیاوش به عقد نکاح فریبرز درآمد؛ وی مادر کیخسرو بود.
- فریبرز را با فرنگیس یار.....بکردند و بستند عهد استوار (شاهنامه)
- از اسمهای قدیمی از دو واژه فره - گیس از زبان پهلوی گرفته شده که به معنای موی فراوان و پرپشت میباشد و در گذر زمان به فرنگیس تغییر داده شده است.
منابع[ویرایش]
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5