فرین
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پارسی باستان
آوایش
[ویرایش]- /فَرین/
اسم
[ویرایش]
فرین
- دارای فرّ و شکوه، نام یکی از دختران اَشوزرتشت.
- فرین: فر (نور ایزدی، جلال و شکوه) + ین نسبت مانند سیمین (نقره‌ای): سیم (نقره) + ین نسبت، مانند زرین (طلایی): زر (طلا) + ین نسبت،
- به معنای مزیّن به فر ایزدی، دارای جلال و شکوه