فیل
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پارسی باستان
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ فیل دارد |
آوایش
[ویرایش]- /فیل/
اسم
[ویرایش]
فیل
- حیوانی با گوش‌های پهن و پستانداری عظیم الجثه و علف خوار با بینی درازی موسوم به خرطوم و دو دندان نیش به نام عاج که بسیار گران و نایاب است.
- به یکی از مهره‌های شطرنج گفته می‌شود.
استعاره
[ویرایش]
- فیل و فنجان دو چیز نامتناسب ازنظر اندازه.
- فیل کسی یاد هندوستان کردن کنایه از: به هوس چیزی یا وسوسه کاری افتادن.
- فیل هوا کردن کنایه از: کار شگفت‌انگیز، جالب توجه و پر هیاهو کردن.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین