پرش به محتوا

لااله الاالله

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /لا اِلٰهَ اِلّا الله/

لااله‌الاالله

  1. حقیقت توحید. جمله‌ای است به معنی (نیست خدایی مگر الله) که نخستین جمله اعتقادی اسلام.
    ای خداوند مقصود تو از رکن اوّل دین چیست؟ حسن‌صباح گفت منظور من لااله‌الاالله است.‌ «خداوند الموت»

استعاره

[ویرایش]
  1. در فارسی هنگام بروز واکنش‌های عاطفی (خشم، ناخشنودی، تعصب، ترس، استیصال و...) بیان می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین