ما
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /مٰا/
ضمیر[ویرایش]
ما
- ضمیر شخصی منفصل، اول شخص جمع.
- ما کلمه‌ای خالص و مترادف با ماش به معنی بوس یا بوسه در زبان معیار باستان بوده و همچنین نام یا صفت یکی از اقوام باستانی ایران مانند ماد بوده است.
- صدای گاو.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ضمیر اول شخص جمع
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن