پرش به محتوا

مده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه شناسی

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • [مَع/دِ]

اسم خاص

[ویرایش]

مده

  1. اصطلاح بسیار باستانی، احتمالا مربوط به دوران تجزیه پیشه‌ها به دو بخش شبانی و زراعی. این کلمه از صدای بره یا بزغاله تقلید شده و بیشتر در میان جماعت دامدار رایج بوده است.
    اصطلاحات چوپانی نظیر مده، مدی، مدیه، مدیو، مادیو جمله‌گی اشاره به قوم ماد یا قومی کهن‌تر دارند که به شغل گله‌داری و دامداری اشتغال داشتند.

یونانی

[ویرایش]

اسم خاص

[ویرایش]

مِدِه

  1. نام یکی از زنان اساطیری یونان‌باستان، که هلانیک تاریخ‌نگار و جغرافی‌دان سده پنجم پیش از میلاد مده، را منشاء قوم آریایی ماد می‌داند.
    چنانچه رسم یونانیان بوده افسانه‌ای در منشأ مِده و پرسه می‌آورند و آنها را منشاء قوم ایرانی ماد و پارس می‌دانند.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]