مده
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [مَع/دِ]
اسم خاص[ویرایش]
مده
- اصطلاح بسیار باستانی، احتمالا مربوط به دوران تجزیه پیشه‌ها به دو بخش شبانی و زراعی. این کلمه از صدای بره یا بزغاله تقلید شده و بیشتر در میان جماعت دامدار رایج بوده است.
یونانی[ویرایش]
اسم خاص[ویرایش]
مِدِه
- نام یکی از زنان اساطیری یونان‌باستان، که هلانیک تاریخ‌نگار و جغرافی‌دان سده پنجم پیش از میلاد مده، را منشاء قوم آریایی ماد می‌داند.
- چنانچه رسم یونانیان بوده افسانه‌ای در منشأ مِده و پرسه می‌آورند و آنها را منشاء قوم ایرانی ماد و پارس می‌دانند.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد. ISBN 964-445-106-6