مرافه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /مُر/آفِه/

صفت[ویرایش]

مرافه

  1. اصطلاح جدالی همطراز با نزاع، دعوا و مرافعه است، اما اصطلاحی کهن و باستانی است جهت ورود به فرهنگ و تمدن نیاکان گذشته.
  2. مرافه به دو بخش مُر - آفه قابل تجزیه است، معنی دقیق مُر را شاهنامه بخوبی توصیف نموده است ولی مراد از بخش دوم اصطلاح افعی است، مرافه یعنی آدم یا پهلوان افعی‌صفت؛ که با جدال، نزاع و دعوا هم نیز عجین است.

مترادف‌ها[ویرایش]