پرش به محتوا

مُر

از ویکی‌واژه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

مر

ریشه لغت

نیاهندوایرانی

آوایش

/مُر/

صفت نسبی

مُر

پهلوان، جنگجو، مبارز طلبی که وقتی شکمش سیر باشد همه موانع را از میان برمی‌دارد. ایرانیان دوران فریدون اینچنین پهلوانان را مُر می‌نامیدند.
پرستیدن مهرگان دین اوست.....تن‌آسانی و خوردن آیین اوست (شاهنامه)

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=مُر&oldid=835273»