مرصع

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُرَصَّ/

اسم مفرد

مرصع

1. جواهرنشان، به جواهر آراسته.

   همت عالی طلب جام مرصع گو مباش.....رند را آب عنب یاقوت رمّانی بود (حافظ)

2. آراسته، جواهرنشان.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: patchwork stud jewel gem enchase damascene boulle

منابع

• فرهنگ لغت معین