مسجد
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مسجد دارد |
آوایش
[ویرایش]- /مَسجِد/----/خطای اسکریپتی: تابع «template_categorize» وجود ندارد.مسجد (جمع مساجد)
اسم
[ویرایش]
مسجد
- جایی که مسلمانان در آن نماز می‌خوانند یا مراسم دینی انجام می‌دهند.
- در باور ملسمانان خانه خدا، محل عبادت. اما مفهوم باستانی آن از بن و جد غافل زیستن است، از اجداد غفلت زده بودن است و از دو کلمه مَس- جد تشکیل شده و مس را باید همان مست تلقی نمود، جد نیز نیاکان است و مفهوم کلی اصطلاح مردم یا جماعت خواب زده است.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- پارسی باستان
- از مزگت فارسی باستان.
مَزگِت به معنی خانه‌ی بزرگ که در زبان تازی بگونه ی « مسجد » درآمد . فریدون جنیدی در این باره این واژه می نویسد : بت پرستان تازی سجده نداشتند ، و نیایش آنان بت ها را ، با کوبیدن دو سنگ بیکدیگر انجام می گرفت ، چون مزگت فارسی ( که هنوز در کردی مِزگُوت ، و در تالشی مَزگَت خوانده می شود ، و در نوشته های نخستین همه جا « مَزگتِ آدینه » بجای « مسجد جامع » آمده است ) ، در زبان بگونه ی مسجد در آمد ، از آن « سَ جَ دَ » را برآوردند .
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین