مسجد

فارسی

ریشه شناسی

• پیش هند و ایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مسجد دارد

آوایش

• [مَس/جَد]

صفت

مسجد

1. در باور ملسمانان خانه خدا، محل عبادت. اما مفهوم باستانی آن از بن و جد غافل زیستن است، از اجداد غفلت زده بودن است.

   مسجد از دو کلمه مَس- جد تشکیل شده و مس را باید همان مست تلقی نمود، جد نیز نیاکان است و مفهوم کلی اصطلاح مردم یا جماعت خواب زده است.

ریشه‌شناسی۲

• عربی

مَسجِد

1. جای سجده، محل عبادت. جمع: مساجد.
2. نیایشگاه مسلمانان که حداقل یک مناره دارد.
3. جای نیایش. نیایشگاه. پرستشگاه.
4. جای سجده

ریشه شناسی۳

• فارسی

آوایش

• [mæsdʒed]

1. از مزگت فارسی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

Translations

• انگلیسی: mosque ^en
• ایتالیایی: moschea ^it
• عربی: ^ar مسجد
• فرانسوی: mosquée ^fr
• ایتالیایی'moschea