مضارعالتزامی
ظاهر
(تغییرمسیر از مضارع التزامی)
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /مُضارعِ/اِلتزامی/
اسم مرکب
[ویرایش]مضارعالتزامی
- (ادبی): در دستور زبان، فعلی که از افزودن «بـ» به اول مضارع ساده ساخته میشود و صورت گرفتن آن را در زمان حال یا آینده با تردید یا احتمال بیان میکند، مانند: بخوانَد، بروم، بگویی.
مترادفها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن