مقبل
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مُقبِل/
صفت[ویرایش]
مقبل
- خوشبخت، خوشاقبال.
- روی آورنده، روکننده به چیزی صاحب اقبال.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /مُغ/بُل/
اسم مرکب[ویرایش]
مغبل
- تقسیم کننده، قسمت یا بخشبخش کننده چیزی یا کسی مانند زمین یا برده.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین