منجوق

زینت منجوقی از تپه مارلیک ۱۲۰۰ تا ۸۰۰ پ. م.

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• منجق، مونجوق

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /مُنجوق/

اسم

منجوق

1. گوی‌های ریز شیشه‌ای که به لباس‌های زنانه می‌دوزند. دانه‌های تسبیح.

   منجوق ممکن است به دو بخش من - جوق قابل تجزیه باشد، و در زبان معیار باستان کنایه از «من زیاد دارم» یا آنچه که من جمع آورده‌ام، است.

2. ماهچه عَلَم، آنچه که بر سر علم و رایت نصب کنند.
3. چتر، سایبان.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
انگلیسی: spangle bead pailette pailett

منابع

• فرهنگ لغت معین