مند
(مَ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- پساوند که در آخر کلمه درمی آید و معنی صاحب و دارنده را می‌رساند مانند: ارجمند، خردمند، دانشمند، هنرمند.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
مُنْدَ :(monda) در گویش گنابادی یعنی خسته
مِنْد :(mend) نام یکی از روستاهای گناباد که پایتخت سفال خراسان محسوب میگردد.
برگردان‌ها
[ویرایش]- انگلیسی
- querulous