مَلیک
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- دهش‌شده به عربی: ملیک
آوایش
[ویرایش]- /مَلیک/
اسم
[ویرایش]
ملیک
- نام یک قوم و قبیله زراعت پیشه و بسیار بَدَوی در شهر باهار.
- بکارند و ورزند و خود بدروند/ به گاه خورش سرزنش نشنوند. «فردوسی»
- صاحبان و مالکان املاک زراعی، سِقِرله.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ شمس