نامه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /نامِه/---/نامهَ/
اسم[ویرایش]
نامه
- نوشته، مکتوب، کتاب، صحیفه.
- نامه از دو عنصر نا - مه شکل گرفته، و ممکن از تغییر یافته یا تصحیف شده نامع در سنگ نبشته بیستون باشد.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین