مه
(مِ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- بزرگ، سرور.
جمع[ویرایش]
- مهان. مق که.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(~.)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- پنجمین ماه از سال میلادی.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(~.)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- حرف نفی به معنای «نه».
- نشانة دعای منفی که قدما به کار می‌بردند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(مَ)
- مخفف ماه.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(~.)
- بخاری است که گاهی در هوای مرطوب تولید می‌شود و در فضا پراکنده می‌گردد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
تلفظ[ویرایش]
مهم /مِه/
- ابری که به زمین بسیار نزدیک باشد.
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
|
تلفظ[ویرایش]
مه /مَه/
اسم[ویرایش]
- مخفف ماه
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- vapour