نشان
فارسی
[ویرایش](نِ)
اسم
[ویرایش]- علامت، نشانه
- مُهر و نگین.
- هدف و نشانه برای تیراندازی.
- علم، پرچم.
- قطعهای ساخته شده از طلا یا نقره که به افراد برجسته و نمونه برای قدردانی و بزرگداشت اهداء میشود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردانها
[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- vexillum
- vestigial
- vestige
- tract
- track
- trace
- token
- target
- tally
- symptom
- symbol
- standard
- stamp
- slur
- signal
- sign
- show
- shew
- seal
- score
- presage
- plaque
- memento
- medal
- marking
- mark
- insignia
- insigne
- indication
- impress
- hallmark
- ensign
- emblem
- clue
- cicatrix
- cicatricle
- chalk
- caret
- brand
- banner
- badge
- aim
- untitled
- unmarked
- trophy
- trait
- trackless
- traceless
- television
- symbolizer
- symbolism
- symbolic
- star spangled
- star
- slash
- sight
- rune
- run
- represent
- register
- question mark
- punctuation
- poniter
- point blank
- point
- marker
- mark sensing
- mark sense reader
- mark sense
- lineament
- landmark
- investiture
- introduce
- infix notation
- indicative
- indicate
- indicant
- index finger
- index
- imprinter
- impression
- illustrate
- hyphen
- hash mark
- group mark
- foretoken
- forefinger
- file mark
- field mark
- exhibitive
- exert
- evincible
- evince
- end mark
- earmark
- display
- diacritical
- diacritic
- demonstrator
- demonstrate