نهور
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /نُهور/
اسم[ویرایش]
نهور
- چشم، نگاه، منظر.
- (گویش نیشابوری): حرارت طاقت فرسا
- جمع نهر.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- زبان معیار باستان
آوایش[ویرایش]
- /نَه/هور/
اسم[ویرایش]
نهور
پانویس[ویرایش]
- ↑ به نظر میرسد در جنوب بینالنهرین بویژه تمدن سومر، زنان به استحمام در رود آرام عادت داشتند و این واژه ریشه در آن دوران دارد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ شمس