نهور

از ویکی‌واژه
نمای یک نهر

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /نُهور/

اسم[ویرایش]

نهور

  1. چشم، نگاه، منظر.
    (گویش نیشابوری): حرارت طاقت فرسا
  2. جمع نهر.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

  • زبان معیار باستان

آوایش[ویرایش]

  • /نَه/هور/

اسم[ویرایش]

نهور

  1. نهور ممکن است به دو بخش نه - هور قابل تجزیه باشد و بخش دوم اصطلاح را حور نیز می‌توان تعریف نمود.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. به نظر می‌رسد در جنوب بین‌النهرین بویژه تمدن سومر، زنان به استحمام در رود آرام عادت داشتند و این واژه ریشه در آن دوران دارد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ شمس