هفت‌امامی

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /هَفت/اِمامی/

صفت نسبی

هفت‌امامی

1. منسوب به هفت امام‌.

   امام موسی‌بن‌جعفر امام ششم شیعیان، دو پسر به نام‌های موسی و اسماعیل داشت که هر دو مدعی امامت داشتند، پیروان اسماعیل را هفت‌امامی یا اسماعیلیه گویند. هفت‌امامی‌ها که زیرزمینی هستند، معتقد به امام دیگری بعد از اسماعیل نیستند.

مترادف‌ها

• سعبیه، اسماعیلی، شش امامی، دوازده امامی

منابع

• فرهنگ لغت معین