هفت امامی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /هَفت/اِمامی/
صفت نسبی[ویرایش]
هفت‌امامی
- منسوب به هفت امام.
- امام موسی‌بن‌جعفر امام هفتم شیعیان، برادر دیگری داشت بنام اسماعیل که وی نیز مدعی امامت بود، و پیروان ایشان را هفت‌امامی گویند. هفت‌امامی‌ها که زیرزمینی هستند، معتقد به امام دیگری بعد از اسماعیل نیستند.
- اسماعیلی، سبعیه.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین