پرش به محتوا

هُو

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • /هُو/

حرف ندا

[ویرایش]

هُو

  1. (زنانه): از کهن‌ترین نداهای اخطاری، اعلانی، و جلب توجه دیگری به خود یا حضور و غیاب او.
    مریم هُو.
    مریم کجایی.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]