وهومنو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • /وهو/منو/

اسم خاص[ویرایش]

وهومنو

  1. (ادیان): از خدایان معنوی و غیر جسمانی و نیکوکار زرتشتی منقول در خرده اوستا.
    وهومنو ممکن است به دو بخش وهو - منو قابل تجزیه باشد[۱].

پانویس[ویرایش]

  1. اطلاق اسامی مانند ورترگن، تیشتری، وهو-منو، سپنت و آرمتی در زبان اوستایی یا زبان پارسی باستان به خدایان، به دلیل نامفهوم بودن اینگونه اصطلاحات ورود یافته به زبان‌های مزبور است.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]