ویسه‌گرد
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- شاهنامه
آوایش[ویرایش]
- /وَیسه/گَرد/
نام‌جا[ویرایش]
ویسه‌گرد
- پایتخت یا مرکز فرماندهی پیران ویسه در شاهنامه که گاهی با عناوین بلخ، خلّخ و رویین‌دژ مترادف است.
- همان شب سپاه اندر آورد گرد.....برفت از در بلخ تا ویسه‌گرد
- ویسه‌گرد ممکن است از دو بخش ویسه - گرد شکل گرفته باشد، یعنی سرزمین یا محل مرزبانی شخصی بنام ویسه؛ مانند دستگرد، سوسنگرد.
منابع[ویرایش]
- شاهنامه