ویلا
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [ویل/ آ]
قید[ویرایش]
ویلا
- آ در پس و پیش بعضی اصطلاحات کهن مفهوم خاصی دارد . همانطور که اشاره شده ویژه نژاد سفید است و در این کلمه با جمع ویل، سفیدپوست ولگرد یا صحرانشین را باید در ذهن شنونده تداعی نماید. عبارت کاملتر ویلا، ویلایی است.
ریشهشناسی۲[ویرایش]
- فرانسوی
اسم[ویرایش]
- خانة ییلاقی، خانهای که معمولاً دارای باغ و باغچه باشد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین