پدر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

بابا حسن کجایی

اسم[ویرایش]

اسم

  1. مردی که از او فرزند یا فرزندانی بوجود آمده باشد. بابا، آتا.
  2. مجازاً بنیانگذار، پدید آورنده چیزی تازه، مثل پدر شعر نو.
  3. عنوان احترام آمیز و مهرآمیز برای مردان سالخورد.

استعاره[ویرایش]

  1. پدر صلواتی نوعی تحسین و تمجید که غالباً برای طعنه زدن به کار برند.
  2. پدر سوختگی موذی گری، زیرکی و پنهان کاری توأم با بدجنسی.
  3. پدر کشتگی داشتن: کنایه از: دشمنی دیرینه و سخت داشتن.
  4. پدر سگ:دشنامی است برای کسان که پدرش را تا حد سگ پایین می‌آورند و حقیر نشان می‌دهند.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین