پدر

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

(پَ یا پِ دَ)

اسم[ویرایش]

  1. جاندار نر (به ویژه انسان)
  1. که دارای فرزند

ریشه[ویرایش]

  1. از فارسی میانه pidar از فارسی کهن pitā از زبان نیا هند و ایرانی pHtar از زبان نیا هند و اروپایی ph₂tḗr ریشه گرفته است.

حرف « پـِ » در « پدر » از پاییدن است . پدر یعنی پاینده کسی که می پاید . کسی که مراقب خانواده اش است و آنان را می پاید .پدر در اصل پایدر یا پادر بوده است . جالب است که تلفظ « فاذر » در انگلیسی بیشتر به « پادَر » شبیه است تا تلفظ «پدر» !

استعاره[ویرایش]

  1. مجازاً بنیانگذار، پدید آورندة چیزی تازه، مثل پدر شعر نو.
  2. عنوان احترام آمیز و مهرآمیز برای مردان سالخورده.
  3. بابا، باب، واله. ؛ ~صلواتی نوعی تحسین و تمجید که غالباً برای طعنه زدن به کار برند. ؛ ~ سوختگی موذی گری، زیرکی و پنهان کاری توأم با بدجنسی. ؛ ~کشتگی داشتن: کنایه از: دشمنی دیرینه و سخت داشتن. ؛ ~ سگ الف - دشنامی است برای کسان که پدرش را تا حد سگ پایین می‌آورند و حقیر نشان می‌د

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. ب - چیز بسیار بد.
  1. پیت

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

اسم[ویرایش]

  1. پدر

آوایش[ویرایش]

/پِدَر/

مترادف‌ها[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

ترجمه‌ها
ایتالیایی

اسم[ویرایش]

padre

انگلیسی
sire
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=پدر&oldid=821458»