پر
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /پَر/
اسم[ویرایش]
پَر
- آنچه بر تن پرندگان روید و از بدن آنها در سرما و گرما محافظت نماید و همچنین تشکیل دهنده بال آنها جهت پرواز.
صفت[ویرایش]
پُر
- سرشار، انباشته، کامل، تمام.
- پیشوندی است که بر سر اسم یافعل میآید و صفت میسازد. مانند پُرآب، پُرکار.
استعاره[ویرایش]
- پر و بال گرفتن: شاد شدن، به شوق آمدن.
- پر و بال کسی را گرفتن: از او حمایت کردن.
- پر و پا: بخش پایین دامنه لباس.
- به پر و پای کسی پیچیدن: با ایرادها یا آزارهای پیاپی کسی را به ستوه آوردن.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین