پرحرفی‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /پُر/حَرفی/کردَن/

مصدر لازم[ویرایش]

پرحرفی‌کردن

  1. پر حرف بودن، پر حرفی کردن، وراجی کردن؛ چانه لق.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین