پنجره
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /پَنجَرِه/
اسم[ویرایش]
پنجره
- (ساختمان): هر نوع گشودگی، بویژه در دیوار ساختمان، برای ورود نور و هوا که معمولا از قاب‌های شیشه‌دار تشکیل می‌شود و می‌توان آن را باز و بسته کرد. هر چیز مشبک.
- ساختاری در دیوار اتاق، ساختمان یا وسیلة نقلیه برای وارد شدن روشنایی، هوا یا هر دو و دیده شدن قضای بیرون یا درون.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین