پیشت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /پِیشت/

اسم

پیشت

1. (گفتگو): صدایی که با آن گربه را می‌رانند، پیش! آپیشته!

   از قدیم مرسوم بوده اکثر حیوانات اهلی با چند کلمه یا اصطلاح هدایت شوند مانند گاو، گوسفند، اسب یا گربه. در زبان بهاری برای دور کردن گربه کلمه پیشدع صرف می‌شود.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن