پرش به محتوا

چارپای

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌ لغت

شاهنامه

آوایش

/چار/پای/

اسم مرکب

چارپای

چهار پا، چهار پایان، تلویحاً اسب، خر یا قاطر و مانند آنها.
گروهی خداوند بر چارپای/ گروهی کِشت و سرای «فردوسی»

منابع

فرهنگ شمس/ شاهنامه

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=چارپای&oldid=869237»