چنگ
(~.)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- یکی از سازهای سیمی که به وسیلة انگشتان دست نواخته می‌شود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(چَ)
- پنجه و مجموعة انگشتان انسان و دیگر جانوران.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(چُ)
- چنگیدن: سخن، گفتار.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(~.)
صفت
[ویرایش]- منحنی، خمیده.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
چُنگ :(chong) در گویش گنابادی یعنی نوک پرندگان ، نوک و قله کوه ، منقار
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- uncus