چهارگوشه

فارسی

چَ شِ

صفت

چهار+گوشه ‹چارگوشه›

1. =چهارگوش
2. (ریاضی) چندضلعی که چهار زاویه دارد.

اسم

1. (ریاضی) چندضلعی که چهار زاویه دارد.
2. [مجاز] تخت پادشاهی.
3. [مجاز] تابوت: ◻︎ در گوشه نشست و ساخت توشه / تا کی رسدش چهارگوشه (نظامی۳: ۴۴۵).
4. چهارجهت؛ چهارسمت؛ چهارطرف.