کال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

کال :(kal) در گویش گنابادی یعنی رودخانه ، آبراه ، دَرّه کال : (kal) در زبان های آریایی به چم (معنی) خشک و بدون آب است و در میانکاله ( میان خشکی = جزیره) / کیله ( در زبان مازندرانی به چم ابراهه ایی که برای آب می سازند ) / کِرک کِلی ( خانه مرغ که اشاره به جای خشک برای مرغ دارد) دیده می شود. و با گال به چم حفره و سوراخ که بعدها به چال دگریخته شد همریشه میباشد.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

از ایرانی باستان kadru* (رنگ قهوه‌ای، بور)

صفت[ویرایش]

  1. میوة نارسیده، خام.

اسم[ویرایش]

  1. گودال بزرگ، زمین شکافته.

صفت[ویرایش]

  1. کج، خمیده.

اسم[ویرایش]

  1. جا، مقام، جایگاه.

صفت[ویرایش]

  1. ژولیده، درهم.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

صفت[ویرایش]

acerbo

انگلیسی
unripe

پشتو[ویرایش]

اسم[ویرایش]

کال

  1. سال