کندرو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /کُند/رِو/

اسم مرکب[ویرایش]

کندرو

  1. آنکه یا آنچه به آهستگی حرکت نماید، مقابل تندرو.
  2. نام وزیر ضحاک در شاهنامه.
    به کاخ اندرون آمد دوان کندرو/ در ایوان یکی تاجور دید نو «فردوسی»
  3. (گیاهی):کندر.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه