کنگاور

از ویکی‌واژه

همچنین بنگرید به: کنگئور

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • [کَن/گا/وَر]

اسم مرکب[ویرایش]

کنگاور

  1. این اصطلاح شبه جمله از سه کلمه کن-گا-ور شکل گرفته و مفهوم یک شهر کهن را می‌رساند. کن در زبان اوستا به معنی شهر است.
    یکی از شهرهای باستانی استان کرمانشاه[۱].

برگردان‌ها[ویرایش]

  1. آنچه تاریخ‌نگاران یونان باستان در وصف اکباتان نوشته‌اند ممکن است منظورشان تمدن کنگاور باشد چون در این حوالی شهری به عظمت کنگاور وجود ندارد.