کورتش
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عیلامی
آوایش
[ویرایش]- /کور/تش/
اسم خاص
[ویرایش]
کورتش
- اسناد گِلی به خط میخی که پرداخت وجه و یا مواجب دسته‌های گوناگون کارکنان می‌باشد که بنام «کورتش» خوانده شده‌اند.
- کورتش با اصطلاحات برده، بندک، مریکه، لیپامه و لوگالامش که همگی به معنی بردگان هستند[۲]. همسان تلقی شده؛ ولی کورتش می‌تواند به معنی کارگر روز مزد نیز باشد.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- کورتش اگر به دو بخش کور - تش تجزیه شود، از بخش دوم آن یعنی تَش که به معنی قبیله توصیف شده، می‌توان یک بخش کورتش را به قبیله کارگران یا گروه کارگران توصیف نمود.
مترادف ها
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ در میان اینان شبانان و صاحبان پیشه‌های گوناگون وجود داشتند.
- ↑ برخی از محققان و زبان شناسان مخالف توجیه برده هستند
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ص ۳۰۰