کورتش
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عیلامی
آوایش[ویرایش]
- /کور/تش/
اسم خاص[ویرایش]
کورتش
- اسناد گِلی به خط میخی که پرداخت وجه و یا مواجب دسته‌های گوناگون کارکنان می‌باشد که بنام «کورتش» خوانده شده‌اند.
- کورتش با اصطلاحات برده، بندک، مریکه، لیپامه و لوگالامش که همگی به معنی بردگان هستند[۲]. همسان تلقی شده؛ ولی کورتش می‌تواند به معنی کارگر روز مزد نیز باشد.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- کورتش اگر به دو بخش کور - تش تجزیه شود، از بخش دوم آن یعنی تَش که به معنی قبیله توصیف شده، می‌توان یک بخش کورتش را به قبیله کارگران یا گروه کارگران توصیف نمود.
مترادف ها[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ در میان اینان شبانان و صاحبان پیشه‌های گوناگون وجود داشتند.
- ↑ برخی از محققان و زبان شناسان مخالف توجیه برده هستند
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ص ۳۰۰