کویان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /کَوی/آن/
اسم خاص[ویرایش]
کَویان
- منسوب به کَوی، به یک گروه خاص از کاهنان ایرانی نسبت داده شده است؛ شاید با کاویان قرابتی داشته باشد.[۱]
مترادف‌ها[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: (ص۳۵۵) ISBN 964-445-106-6