کاهنان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ کاهنان دارد

آوایش[ویرایش]

  • /کاهِن/آن/

اسم خاص[ویرایش]

کاهنان

  1. جمع کاهن یکی از صنوف دینی دنیای باستان؛ و شاید مترداف با مغان، بغان، که در دوره ترویج آیین اسلام احتمالا مترادف با آخوند.[۱]
    کاهنان مشتق از کاهن بوده و کاهن ممکن است به دو بخش کا - هن قابل تجزیه باشد، استنباط کلی از کاهن روحانی دائم سواره است چه برای منطقه چه برای سفر دور، و با هیندی از یک مفهوم برخوردار است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. کاهن را بر گرفته از واژه عبری کوهن می‌دانند ولی ممکن است عکس مسئله درست باشد.