گروگرد

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [گرو/گرد]

اسم خاص

گردگرد

1. ~ مرکز حکمرانی تژاو بود که افراسیاب گماشته بود. گروگرد با اصطلاح بروگرد که نام گذشته بروجرد هست، تطابق دارد. اینجا محل قلعه فلک‌الافلاک بود.

   سپهبد چو لشکر بر او گرد شد ..... ز آتش به راه گروگرد شد

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5