گلفهشنگ

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /گُلْفَهْشَنگ/

اسم

گلفهشنگ

1. آبی که در فروریختن از جای بلندی یخ بسته باشد مانند یخ زیر ناودان. آنرا دنگداله نیز گویند.
2. آب فسرده بود که که از ناودان آن آب آویخته بود و آب گلفهشنگ نیز گویند.

مثال

1. آب گلفهشنگ گشته از فسردن ای شگفت -- همچنان چون شیشه سیمین نگون آویخته (فرالاوی)

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: stalactite stalagmite