گلفهشنگ
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /گُلْفَهْشَنگ/
اسم[ویرایش]
گلفهشنگ
- آبی که در فروریختن از جای بلندی یخ بسته باشد مانند یخ زیر ناودان. آنرا دنگداله نیز گویند.
- آب فسرده بود که که از ناودان آن آب آویخته بود و آب گلفهشنگ نیز گویند.
مثال[ویرایش]
- آب گلفهشنگ گشته از فسردن ای شگفت -- همچنان چون شیشه سیمین نگون آویخته (فرالاوی)
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|